Geen leedvermaak met dansende schrijvers

door Filip Tielens

Arnon Grunberg en Charlotte Van den Broeck zetten hun beste beentje voor in het genietbare dansstuk Microcosm.

Bij de ingang van het zolderzaaltje in het Amsterdamse Theater Bellevue knikken Arnon Grunberg, Charlotte Van den Broeck en hun twee collega-dansers Liah Frank en Rob Polmann het publiek vriendelijk goedendag. Met hun warme ontvangst maken ze meteen duidelijk dat we geen heilige dansvoorstelling moeten verwachten, maar een menselijke ontmoeting tussen­ twee schrijvers die zich hier ver uit hun comfortzone wagen.

Nochtans kwam het idee vanuit henzelf. Nadat Grunberg en Van den Broeck in 2016 samen de Frankfurter Buchmesse hadden geopend, schreven ze elkaar wekelijks een brief in deze krant. Angst en schaamte waren terugkerende thema’s. Zo ontstond het plan om het meest beschamende te doen wat ze konden bedenken: dansen voor een publiek. In de Nederlandse choreografe Nicole Beutler vonden ze een geduldige en genereuze dirigent, zo klonk het in de reeks columns waarin ze twee weken­ bericht­ten over hun avontuur.

Microcosm – a danced conversation opent met de vier dansers in blauwe kostuums op een blauw tapijt, met rondom hen houten wanden. Startende vanuit hun tenen verkennen ze de hele ruimte, met een bewegingskwaliteit die even vloeiend is als water. Door de vallende druppels in de oorstrelende elektronische soundtrack van Gary Shepherd wanen we ons even in een onderwaterwereld. Half improviserend krioelen de dansers­ rond elkaar. Daarbij raken ze elkaar telkens nét niet aan, als in een spelletje Dokter Bibber.

[...] 

Lees het artikel hier verder >> 

***