Les Sylphides

Op het toneel zien we drie (voormalige) ballerina’s, met elk een totaal verschillende relatie tot de klassieke dans. Zij reconstrueren Les Sylphides: het eerste abstracte ballet, dat oorspronkelijk in het begin van de 20ste eeuw werd gechoreografeerd. De dansers onderzoeken met deze heropvoering wat ‘nieuw’ is. Ze werpen een blik achterom en leren van oude schema’s: hoe is dans, als podiumkunst, geworden wat zij nu is? De hedendaagse toneeldans is nog steeds doordrongen van richtlijnen en strategieën die ooit aan het Franse hof van Koning Lodewijk XIV werden ontwikkeld.

In Les Sylphides anno nu, wijken we hiervan af, om vooruit te kunnen kijken en af te stappen van gedachteloze conventies omtrent schoonheid en perfectie. Ik ben nu terechtgekomen op een punt waar deze conventies geen val, maar een hulpmiddel zijn, een cultureel fenomeen, dat in dit project onder de loep wordt gelegd. Door een remake van Les Sylphides te choreograferen en de relatie tussen kijker en danser te veranderen, pleit ik niet voor waarheidsgetrouwe kopieën van het verleden, maar voor het creëren van een gebeurtenis die op zichzelf kan staan, waarin ik essentie en geest van Les Sylphides oproep en waar het verleden doorklinkt in de beleving van het heden.

In 2015 toonden we de voorstelling tijdens Julidans op een tweetal pleinen in Amsterdam: de Noordermarkt en het Leidseplein.

Les Sylphides werd door het Nederlandse theatermagazine TM (Theatermaker, September 2008) uitgeroepen tot een van de 5 beste, in Nederland geproduceerde voorstellingen van het seizoen 2007/2008 en uitgenodigd naar de Nederlands Dansdagen in Maastricht in oktober 2009.