Op vrijdag 25 april ging onze nieuwste dansopera in première in het monumentale theater Opera Ballet Vlaanderen. Een avond om niet snel te vergeten: met een volle zaal, een zinderend decor en een publiek dat zich gewillig liet meevoeren.
Vooraf kreeg het geïnteresseerde publiek een dramaturgische inleiding aangeboden in de Gustav Foyer. Bezoekers ontvingen bij de entree het speciale OBV programmaboekje in handen. Nieuwsgierig? Lees het hier digitaal.
Onder toeziend oog van het volledige creatieve team van vijftig mensen, een veelstemmig stadskoor en alle coproducenten, zette onze intergenerationele cast een eerste voorstelling neer die voelde als een collectieve sprong in het diepe.
In het amfitheater uit 1906 kwam het decor van Lena Newton prachtig tot zijn recht en het combineerde fantastisch met de lichteffecten van Minna Tiikkainen. Gary Shephard’s pulserende elektronische score dreef de energie naar grote hoogte en de vijftig koorleden verrasten het publiek met hun zang vanuit het 1.000 zitplaatsen tellende auditorium. De staande ovatie sprak boekdelen.
En de rest van het weekend? Ook op zaterdagavond én zondagmiddag zat de zaal weer vol, ondanks het zonovergoten lenteweer. Volgende halte: Theater Rotterdam op 27 mei tijdens festival O. We kijken ernaar uit om NOW WE ARE EARTH voor het eerst op Nederlandse bodem te spelen. Kom je kijken? [Bestel hier je tickets].
Een greep uit de reacties:
“Het is een verbluffend effect. Mensen die samen zingen over hun verlangens, het is krachtiger dan welk leger ook. (…) Dit koor, en de composities die Timo Tembuyser ervoor schreef blijken, samen met de muziek van Shepherd, het geheime wapen dat de voorstelling geloofwaardig en pakkend maakt.”
Uit: pzazz.theater
“Now We Are Earth was geweldig!! We hebben enorm genoten! Het was echt een bijzonder gelaagde voorstelling, het ontroerde en beroerde.”
Jacqueline Grandjean, directeur Noord-Brabants Museum
“So happy it’s coming to O. Festival in Rotterdam! It’s a wonderful production.”
Guy Coolen, artistiek leider O.
“Wat jij doet is een taal proberen te vinden voor deze tijden. Je kiest voor verbinding en niet voor dat afstandelijke. En daarmee stel je je uiteraard kwetsbaar op. Je zou zot moeten zijn om niet te doen waar je voor staat.”
Peter Verhelst, schrijver