GARDENING #4

Over Alex Blum

Alex Blum is een trans* choreograaf, politiek opvoeder en somatische activist, gevestigd tussen Kopenhagen en Amsterdam, waar zij afstudeerde aan de School for New Dance Development. In haar artistieke werk zoekt alex naar sensuele omwegen van identiteitspolitiek door middel van aanraking, stem en luisteren tijdens repetities met kritische vrienden, geliefden en vreemden. Door te onderzoeken wie een stem krijgt, gehoord wordt, verzorgd wordt en herdacht wordt, verkent alex de (on)mogelijkheid van trans* belichaming en de weigering van genocide.

"Op dit moment ben ik langdurig getuige van Israëls genocide in Gaza. Dit begon met een oproep, verspreid op sociale media, om een gedetailleerd, privé, papieren document bij te houden van mijn indrukken en getuigenissen in plaats van te vertrouwen op sociale media om mijn ervaring van het getuigen van genocide te archiveren.

GARDENING is niet het moment om deze te onthullen, maar om mijn repetities van consensueel getuigenis voort te zetten, een praktijk die diep verankerd is in een trans* politiek van zien en gezien worden. Ik haal de betekenis van ‘toestemming’ uit zijn etymologische wortels in het Latijn 'con' + 'sentire', wat "met gevoel" betekent. Getuigen met gevoel. Zonder vergelijking, maar door middel van analogie, zal ik het werk van de getuige van het systematische geweld tegen trans* en gender non-conforme personen wereldwijd en Israëls etnische zuivering van het Palestijnse volk voortzetten. Ik nodig getuigen uit om deze week tijdens GARDENING bij mij te zitten."

Over Diane Mahín

Diane Mahín (1993) is een Nederlands-Iraanse socioloog en maker van performances. Door haar performatieve werelden zoekt ze confrontatie met de materialiteit van het menselijk lichaam en de socialisatie die deze lichamen hebben ondergaan. Met behulp van geluid en fysieke expressie onderzoekt Diane het menselijk lichaam als een materieel object om sociale constructies te ontleden, waarbij ze hun absurditeit en humor wil begrijpen. Dissociatie, leegte en dood zijn terugkerende thema's in haar werk. Na haar studies aan Goldsmiths, University of London en het Maastricht Institute of Performative Arts, verkent Diane momenteel operatische principes binnen haar praktijk aan het Sandberg Institute. Naast haar individuele praktijk maakt ze voorstellingen met haar broer Manuel Groothuysen onder de naam FADAT.

"Tijdens GARDENING wil ik experimenteren met een grommende, grommende en schreeuwende stem. Grommen interesseert me vanwege de directe duisternis die de stem opent. Ik wil deze duisternis uitrekken en terwijl ik erin baad, flirten met humor. Ik ben benieuwd hoe zo'n extreem vocaal effect een fysiek karakter kan ontmoeten. Welke delen en bewegingskwaliteiten binnen mijn lichaam zal deze stem ontgrendelen en harmoniseren? Welke delen binnen mijn lichaam zullen zich volledig gedissocieerd voelen van deze vocale kwaliteit en hoe kan ik spelen met dat feit? Uiteindelijk heb ik het gevoel dat grommen een experimentele basis zal bieden om socialisatie gebaseerd op gender uit te dagen, en om de constructies die ik van binnen draag door elkaar te schudden."

Over Kris Adem

Kris Adem (1997) behaalde in 2020 een bachelor in Hedendaagse Dans aan Fontys (NL). Adem belichaamt de essentie van een Cypriotische ontdekkingsreiziger, wiens artistieke pad gevormd is door de complexiteit van het narratief van zijn thuisland. De inherente identiteitscrisis van zijn land bracht Adem op een reis die een diepgewortelde zoektocht naar authenticiteit, zelfontdekking en collectieve bevrijding weerspiegelt door middel van multidisciplinaire kunstvormen. Adems artistieke evolutie is een opstandige reactie op de verstikkende beperkingen opgelegd door maatschappelijke hiërarchieën en autoritaire structuren. In een danslandschap dat vaak vertroebeld wordt door conformiteit, creëert hij nooduitgangen uit de zogenaamde realiteit om ons heen door ze te vormen tot surrealistische landschappen. Hoewel hij een surrealist is, komt zijn activisme voor geestelijke gezondheid, klimaatcrisis en ons recht om te dromen vaak tot uiting in zijn creaties. Hij vindt zijn inspiratie tussen innerlijke onrust en externe stemmen, die scheuren creëren in de diepe schoonheid van de menselijke ervaring.

"Tijdens mijn residentie bij GARDENING richt ik me op het verkennen van de complexe uitdagingen waarmee choreografen en makers worden geconfronteerd binnen het artistieke en economische landschap van vandaag. Als choreograaf en maker vraag ik me af over het unieke dilemma dat inherent is aan ons vak. Terwijl schilders doeken hebben en musici instrumenten als hun creatieve media bezitten, worden choreografen belast met het gebruiken van het menselijk lichaam zelf als hun belangrijkste gereedschap. Deze onderscheiding vormt een formidabele barrière, vaak overschaduwd door financiële beperkingen.

In tegenstelling tot andere kunstenaars die gemakkelijk toegang hebben tot hun gereedschap, worden choreografen geconfronteerd met de realiteit dat hun medium niet alleen menselijke lichamen vereist, maar ook de middelen om hen gedurende het hele creatieve proces te ondersteunen. Dit roept een kritische vraag op: Hoe kunnen wij, als choreografen, de creatie en presentatie van ons werk navigeren in afwezigheid van substantiële financiële steun? Deze vraag dient als hoeksteen van mijn artistiek onderzoek tijdens de residentie, terwijl ik probeer innovatieve benaderingen en duurzame methodologieën te ontdekken die choreografen in staat stellen hun creatieve visies te verwezenlijken ongeacht financiële beperkingen. Door deze verkenning streef ik ernaar niet alleen de uitdagingen die inherent zijn aan ons vak te verlichten, maar ook een door de gemeenschap gedreven dialoog te bevorderen die gericht is op het herdefiniëren van de rol van middelen in het choreografische proces, en uiteindelijk het pad effenen voor een meer inclusief en toegankelijk landschap voor makers van alle achtergronden."

Over Sjaid Foncé

Sjaid Foncé (geb. 1990, Curaçao) is een interdisciplinaire performancekunstenaar die in 2023 afstudeerde aan de Mimeafdeling van de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten. Zijn werk is fysiek, poëtisch en visueel feestelijk.

Hij onderzoekt het transformerende potentieel van het lichaam, waarbij hij het beschouwt als een plek voor bevrijding. Vertrekkend vanuit individuele of collectieve identiteit, uit hij verschillende vormen van toewijding om onze fysieke realiteiten te overstijgen en open te stellen voor herinterpretatie.

Sjaid experimenteert met maskers, kostuums en elementen van de Afrikaanse diaspora om ideeën over ras, gender en sociale rechtvaardigheid uit te dagen en te bevragen, waarbij hij ze gebruikt als middelen om agency te heroveren.

Hij stelt vragen over de rol van collectieve verbeelding in het vormgeven van sociale identiteiten en normen. Tijdens GARDENING wil hij een ruimte creëren waarin hij mensen uitnodigt om nieuwe manieren te bedenken om de aarde te bewonen.