uit: Theaterkrant, door Wendy Lubberding
21/10/2016
"6: The Square bevat een aantal mooi uitgewerkte scènes. De openingsdans is er een van. Het heeft soms het effect van een schilderij van Mondriaan, maar dan een waarin de lijnen niet stilliggen maar haaks op elkaar voortschuiven. De bewegingen worden consequent strak uitgevoerd.
Het lijnenwerk wordt opnieuw mooi uitgewerkt in een stuk waarin de dansers, nu gekleed in verschillende 'etnische' outfits, in vaste duo's de lijnen van de vierkante vloer verkennen en voorbijgaan. De duo's zijn visueel mooi op elkaar afgestemd, qua lengte, aankleding en stijl van bewegen (...).
De mix van gebeurtenissen zit slim in elkaar, er is steeds een beweging om te volgen. Het is vooral veel tellen en uniformiteit. Die uniformiteit kenmerkt ook flinke delen van de andere dansscènes. Ja, dat maakt deel uit van dit onderzoek naar de spanning tussen de perfectie waar de mens naar streeft en de faalbaarheid van hoe de mens in werkelijkheid is (...)."