Uit: Rekto: Verso, door Wouter Hillaer
Maart 2015
"Het enige recente kunstenaarsportret dat wél wat te verdedigen had én erin slaagde om ook nog te confronteren, was er één met opgeschoten pubers. In Liefdesverklaring, een van de meest ontroerende voorstellingen van 2014, draaiden zes jongeren het befaamde Publikumsbeschimpfung van Peter Handke uit 1966 om tot een uiterst genereuze handreiking naar de zaal. Zij sommen op wat ze als kunstenaars te bieden hebben, niet wat ze zijn kwijtgespeeld. Die jonge artiesten vallen samen met zichzelf, spreken een utopie uit én weten die zo voelbaar te maken dat iedere criticaster van kunst ineens niet meer kan zijn dan een verwaarloosbare azijnpisser. Tegenover alle rouwstemming deed Liefdesverklaring een nieuwe horizon gloren: kunst die de verbinding zoekt, in plaats van krampachtig tegen de haren in te moeten strijken. Het is kunst die zich zorgen maakt om méér dan enkel haar eigen voortbestaan."