Alles klopt in dit derde deel van Nicole Beutlers trilogie Rituals of Transformation: het ruimtelijke decor in cirkels [...]; de verschillende sets kostuums die de verschillende delen markeren, het licht dat bij tijden betovert, de muzikale compositie die in perfecte timing soepel de acties in beweging brengt, mysterieus waar het moet intrigeren, kernachtig ritmisch op energieke momenten; de lokale stadskoren die per voorstelling ingeschakeld worden zijn perfect voorbereid, de acht performers dansen én zingen én voeren acrobatische configuraties uit als een geoliede machine"
"Het dansidioom wordt door het ensemble van performers gehanteerd als een taal, een gemeenschappelijke grammatica, maar zeker in de beginsequenties lijkt elke performer vrij daar zijn eigen dialect in te zoeken. Gaandeweg lijken ze steeds minder geïsoleerd ten opzichte van elkaar te staan en steeds meer contact te zoeken zodat zich gaandeweg een gemeenschap vormt."
"[Er zijn] boeiende betekenisvolle beelden, een handelsmerk van Beutler: de gemaskerde dierendans bijvoorbeeld, of de scène waarbij het eerder genoemde gestileerde bos rondtolt in een voortdurend veranderend licht in een onvoorstelbaar scala aan kleurschakeringen. En de mooi uitgewerkte optredens van twee reuzenratten die afwisselend en soms samen de voorstelling als totaal ritmeren."
Javier López Piñón, 29 mei 2025